چند وقت پیش اگه اشتباه نکنم 4سال پیش بهمن دم دمای جشنواره فجر شبکه چهار یه برنامه‌ای داشت منتقدای سطح متوسط میومدن درباره فیلمای مختلف نظر میدادن اونجا رضا داوودنژاد رو شناختم آدم کار بلد و سینما شناسیه واسه این حرفمم دلیل دارم.

آدما وقتی میخوان درباره یه هنر صحبت کنن ظرف مدت کوتاهی میبینن که هرچی که تو بعد هنری کار هست گفتن و افتادن تو فاز تکنیک اون اثر برای همین میشه فهمید منتقد بودن کار هنری چقدر سخته. داوود نژاد تو اون برنامه دوتا منتقد روبروشو حسابی به چالش کشید و تو مدتی که بهش وقت داده بودن فیلمای جشنواره رو فقط از منظر هنری بررسی کرد.

بعد از اونم داوود نژادو زیاد دیدم تو خندوانه تو نقد سینما کلاسیک اگه اشتباه نکنم جیب بر خیابان جنوبی شبکه نمایش که اتفاقا عالی هم اون فیلمو نقد کرد و سر آخر با فیلمای باباش.

اما برسیم به فیلم مرهم با بازی خانوم طباطبایی که فیلم خوبیم بود از نظر داستانی سعید قطبی زاده و مسعود فراستی تو سال اکران فیلم دیگه علیرضا داوودنژاد فراری بعد از حمله شدید به فیلم سخیفش فراری گذری به فیلمای قدیمی از جمله همین مرهم زدن و حسابی ازش تعریف کردن منم نشستم یه بند فیلمو از اول تا آخر دیدم به نظرم دوربین خوبی نداشت به آدم احساس خوبی نمیداد و حرکت دوربین اصلا در حد و اندازه یه فیلم سینمایی که بخاطرش آدم بره بیلیط بخره بره رو صندلی سینما چند ساعت بشینه نیست. اما داستان خوبی داره بخصوص شخصیت پیرزنه که به شدت خوب پرداخت شده.از معدود آثار دختر فراریه که مخاطب به جای حس تنهایی و غربت اون دختره رو حس ببینیم آخرش چی میشه فرو میره.

قهرمان تو این فیلم از حد و اندازه یه آدم معولی که حتی حاضره برای نوش جنس هم بخره تا اون زجر نکشه فراتر نمیره اما قهرمان یه خاصیت داره که تو فیلمای بتمنی نمیتونید پیدا کنید و اون سماجتشه، سماجتی که برای ما تعلیق میاره و مارو تشویق به دیدن ادامه داستان میکنه تا ببینیم سرآخر چی میشه.

داوود نژآد با این فیلم نشون داد حرف برای گفتن داره و از اون مهم تر بلده حرفشو تو قالب سینما بزنه. امید وارم کیفیت فنی فیلماش خیلی خیلی بیشتر از این شه تا هنرش پیداتر شه.

نمره من به فیلم 0.83 از 4 نمره