گونه ای بسیار نادر از پرنده مرغ مقلد وجود داره که برای گذران زندگیش تفریح فوق العاده مفرحی رو انتخاب کرده.
اون با این که می تونه صدای رعد و برق، جاروبرقی، پیتر اشمایکل، اره برقی، راه رفتن پای انسان یا هر صدای دیگه ای رو از حنجرش در بیاره تصمیم گرفته با در آوردن صدای جفت حیونای دیگه اونارو گمراه کنه. و چه فلسفه قشنگی برای گذران وقت گیر بیار، بخند، زندگی کن، گور بابای بقیه.
دوستان گفتند الا و بلا تو نژادپرستی و نژاد دیگران را مسخره میکنی و جایت در قطب جنوب جهنم است.
گفتم سند بیاورید تا استوا می روم.
گفتند همین که کله طاس دیگران را دست می اندازی.
گفتم کجای این نژاد پرستیست لا مذهبان.
گفتند ژن طاسی را که میراث جدان و پدران آنان است سخره می گیری و شخصیتشان را به صخره میزنی. نژادپرستی نیست!!!
دیدم تهمت نژادپرستی را کتمان کنم آفتاب پرستم می کنند چیزی نگفتم ولی خشتک ها دریدم.
در برگ ریزان خزان بر نگیرد طاسی کسان
این بود عاقبت حرف های سر سری و نشنیدن صدای آقایان
لویس رو خوب میشناسم دلیل محبوبیتش به عنوان یه کمدین این نیست که با مزه هست-که یکم هست البته- به خاطر فلسفه ی سنگین کارشه شاید اوج قدرت کمدیش به سال 2008 بر گرده و اون استند آپای طلائیش اما به مرور افت کرد.به عنوان یه طرفدار میگم افت کرد نه دشمنش.
چند وقت پیش متوجه شدم تو یکی از اجراهاش حسابی هوش کردن اما محبوبیتش هنوز که هنوزه پا برجاست. دلیل این محبوبیت هم عجیب نیست اگر نگاهی به تاریخ هنرمندای آمریکایی بندازیم.
جریان اینه که سلبریتیای آمریکایی به شدت با شیب کند بالا میرن و به شدت با شیب کند پائین میان مردم این کشورم برای بالا یا پائین آوردن این آدما هیچ عجله ای ندارن.این اتفاق از یه نظر خیلی خوبه، کسی بدون زحمت کشیدن یه شبه بالا نمیره و ارزش واقعی مکان فعلیشو میدونه.برعکس تو کشور ما یه نفرو تو یه شب میبرن بالا و همونو ته یه شب دیگه میزنن پائین.
و از یک نظرم بده این که حاصل سال های زیادی که خرج شهرت میشه دوران مهم جونیه و این افراد در بهترین دوران زندگیشون مجبورن چندین برابر دیگران کار کنن.
جریان آشنایی من با این کمدینم خیل طولانیه اما فلسفه کارش «شوخی با چیزی که اصلا خنده دار نیست» به قدری برام جالب بوده که تا الان اکثر استند آپای معروفشو دیدم.و به نوعی کمدیش برام اعتیاد آور بوده هرچند خیلی خنده دار نیست.
در هر صورت لوئیس هرچی که هست هنوز که هنوزه محبوبه.