|      واسه چی زندانی؟ واسه آزادی بیان. چون حرفی زدی که غیر آزادی بیان بود آوردنت؟ نه چون گفتم آزادی بیان نداریم و بخاطر زیرپا گذاشتن آزادی بیانی که دارم منو آوردن اینجا تا به بقیه اونایی که میخوان بگن آزادی بیان نداریم ثابت کنن آزادی بیان داریم.

|      چندی پیش در حدودای تابستون امسال شنیدم یکی از طراحان معروف و محبوب قالب وبلاگی خودکشی کرده دقیقا در 27 سالگی ( متولد 72 بوده گویا) و وارد باشگاه بیست و هفت شده. اسمش عرفان بود و چیز زیادی درباره این آدم نمیدونستم. بیانی ها خوب میشناختنش میگفتن که پسری مهربون و خوش اخلاقه. به همه کمک میکنه و ظاهری معمولی داره. اکثرا از خبر خودکشی این جون شوکه شده بودن که چطور ممکنه. جوابش قالبه. بله قالب. قالبی که از آدم ها با ویترین قشنگ میبینید همون باطنشون نیست. فرق میکنه. هر آدمی که در اطراف شما زندگی میکنه و شما فکر میکنید در ظاهر خوشحال و با انگیزست الزاما از داخل اینطور نیست. اوضاع اون داخل میتونه خیلی خیلی خراب باشه.

|      راستی این قالب وبلاگ که الان توش هستید 4 سال پیش توسط عرفان ساخته شده. درحد یه کامنت اگه اشتباه نکنم باهم حرف زدیم و اجازه شخصی سازی گسترده رو بهم داد. از رنگ ها ستون و هرچی دستم رسید تغییر ایجاد کردم چندین بار و حدودا هر هشت ماه تا به اینجا رسیدم. هر چند تغییرات در سطح جزئی بود اما کنار هم یه چیز کاملا جدید شد. وبلاگ خود عرفان هنوز فعاله و میتونید هنوز از قالباش استفاده کنید. سعی میکنم همین قالب روی وبم نگه دارم و اگه قراره تغییراتی ایجاد بشه در حدی باشه که به اصلش آسیبی نرسه.

|      بله، رسم روزگار چنین است!

|       به عنوان کسی که سال ها در اون برترین بلاگ های بیان بودم و دیدم اکثرشون گذاشتن رفتن میگم: بلاگ نویسی لیگ نیست که اول بشی یا آخر معیار بلاگ نویسی دل خودته. هر وقت خواستی بنویس و هر وقت نخواستی نه. این فرمول سالیان دراز نوشتن و لذت بردن از نوشتن رو ممکن میکنه. غیر از این باشه به شکنجه و خداحافظی تلخ منتهی میشه.