امروز رفتیم پره دیدیم از نزدیک

پره همون تور بلند ماهیگیراست که باهاش ماهی میگیرن. کل فرایند این اتفاق 4 ساعت طول کشید و من بیش از 1200 شات عکس گرفتم که در نوع خودش یه رکورد محسوب میشه. اتفاقات جالبی حین عکاسی ثبت کردم مثل پریدن یه آدم از یه قایق به یه قایق دیگه که تو هوا عکسشو گرفتم. بعد مدت ها کلی ذوق دارم روشون ادیت انجام بدم.

فیلم مسخره و با ضعف تکنیک چه تو کارگردانی و چه تو فیلمبرداریه. اما فرم داره و این عجیبه .خیلیم عجیبه آخه فرم داشتن تو اثار ایرانی داره این روزا به رویا تبدیل میشه. نمیخوام خود فیلم رو اسپویل کنم اما میشه پس اگه ندیدید ببینید فقط نکته فرمیشو بررسی میکنم که اگر شما عاشق سگی باشید که از همسرتون هم براتون عزیز تره باز هم برای زنده موندن مجبورید به غریزه رو بیارید و بکشیدش. در واقع فرم این حس رو در بیننده القا میکنه که زنده موندن مهم تر از عشقه.

اگرهم میخواین ببنید ارزش یه بار کامل یدن رو از نظر من داره. بازیگری هم چندان تعریفی نداشت اما از سطح متوسط ایرانن بالاتر بود.

آدمایی که خیرشون به مردم میرسه نمیمیرن کارای خوبشون بجاشون زندگی میکنن سعید طوفانی آموزش دهنده معروف و مهربون یوتیوبی و فیسبوکی یکی از اون آدماست هرچی که بلده تو قالب آموزش ویدویوئی در اختیار مردم میذاره. فرض کنید بعد از مرگشم این ویدئوها دارن به بقیه آموزش میدن.دیگه از این بهتر آخه

یکی از آرزوهام اینه شبیهش بشم

یکی دیگه از اون مصیبتای بشر همینه یک جا نشینی و انتظار برای موفق شدن.

یه روز مردم دور یه سفره‌ای جمع شده بودن یکی گفت اب ندارید اینجا صاب خونه گفت نه دوباره ده دقیقه بعد مردم صداشون در لومد گفتن آب ندارید صاب خونه دوباره گفت نه دوباره ده دقیقه بعد که مردم داشتن از خفگی میمردن داد زدن آب آب ولی صاب خونه گفت نداریم تو همین حین یکی پاشد دوید به این ور و اون ور بلند داد زد آب آب آب صاب خونه آها این آب میخواد برای این آب داریم.

القصه اگه میخواین به چیزی برسید باید اینجوری عاشقش باشید.

چند ماه پیش بود دامین تا 65 تومن بالا رفته بود همش تو این فکر بودم بگیرم نگیرم چی کار کنم. دامینم که خودتون میدونید مستقیم به دلار ربط داره. آخر بر این شدم که صبر کنم شاید پایین اومد که الان متوجه شدم تا 165 تومنم رسیده. این حرف واقعیت این مملکته که نگیری پشیمون میشی.بد پشیمونم

بعد مدت ها یه فیلم کلاسیک درست و حسابی دیدم راشموون از کروساوا که البته فیلم معروفیم هست. داستان فیلم حول محور یک قتله و تمام ابعاد ماجرا که با روایت های مختلف توی دادگاه به تصویر درمیاد هست. نفس گیر و دارای تعلیق طولانی.

فیلمبرداری این فیلم با توجه به سال تولیدش کم نظیره، چشم بیننده تا آخرین لحظه با کلوز آپا و واید شاتاش خسته نمیشه. این فیلم همچنین اسکار افتخاری بهترین فیلم خارجیم یدک میکشه.

صحنه دادگاه که تو اون قاضی حتی یک شاتم نداره بارها در سینمای ملل کپی شده از جمله تو فیلم جدایی فرهادی.

توجه: اگر کلاسیک باز نیستید این فیلم حوصله شمارو سر میبره.

یه اسم برای هر روزم دارم

مثلا روز ترور سربازای ارتش یا روز پلاسکو یا روز مرگ تخت 12 ، جریانشم اینجوریه که بیشترین تاثیر یه اتفاق تو اون روز برای خودم میشه اسم روز

چند وقتیه اسم روزام دارن تکراری میشن و تبدیل شدن به تنها یک اسم "افسردگی"