نیم بوس دو هزار و تمام بوس چهار هزار

|      کودک کاری در ذهنم میگفت فکر میکردم هری پاترم و وقتی کاشی های مردم را با تی طی میکردم به یاد پرواز با جارو می افتادم و در لحظه استراحت پشت تیم می نشستم. هر چندکه طی پرواز نمیکند ولی امیدم این است که رویای کویدیچ را در توالت مردم برگزار کنم. جارویم را بالا میگیرم یک دور دیگر میزنم کف ها هنوز روی کاشی است.

reza sf ۰ ۲
نظر دادن تنها برای اعضای بیان ممکن است.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.