|     مادر بزرگ من 95 سالی سن داره. به صورت دوره ای بین بچه هاش نگهداری میشه و حالا هم پیش ماست. آدمایی که پیر میشن مثل بچه کوچیکا میشن. آلزایمر شدید داره جوری که وقتی داریم بهش غذا میدیم میگه غذا میخوام گرسنمه. یعنی در حد 3 یا 4 ثانیه رو فراموش میکنه. مثل بچه ها میخوابه مثل بچه ها غذا میخوره و مثل بچه ها مراقبت میخواد. از زمان قاجار و قحطی و فقر رو دیده تا دوران کرونای الان. اگر زنده بمونه سال 1405  صاحب قران میشه. امروز ازش مراقبت کردم و بهش سیب دادم خورد یه قاچ سیب رو کلی طول داد تموم کنه. کم حرف میزنه خیلی کم. فقط میگه گرسنمه و تشنمه. تو سال های اخیر چیز دیگه ای ازش نشنیدم.

|      آری رسم روزگار چنین است.