|      امشب یک فیلم مادر دیدم. مادر به فیلم هایی میگم که بعد از ساخته شد فیلم های زیادی دنباله روی کارگردانی، فضا یا داستانشون میشن. مثل فیلم معروف منکویچ کاراگاه که حداقل سه چهار بار داستانش تو هالیوود و یک بار تو اسپانیا بازسازی شد. از این فیلم هم زیاد ایده گرفتن. فینچر برای سون و گیرمو دل تورو واسه شکل آب یا حتی باقی فیلماش. که نشون میده هر چند فیلم موفقی نبوده ولی بعد از ده، بیست و سی  سال هنوز فکر دو نفر سازنده فیلم تو ذهن بقیه کارگردانا ادامه داره.

|     اغذیه فروشی برای من بیشتر از این که یه فیلم انقلابی باشه دروازه مکاشفه دو کارگردانه که به سرنوشت شگفت‌انگیز املی پولن ختم میشه. از این سبک نترس خیال پردازی خارج از کلیشه های رایج سینما خوشم میاد. مشکلات فیلم هم یکی دوتا نیستن از تدوین تا بازیگری و روایت و شخصیت پردازی همه می لنگه. فیلمبرداش یه شیرازیه که ایراد زیادی به کارش نمیشه گرفت. اما به هر حال ارزش دیدن داره چون یه چیز متفاوت تو زمان خودش و کمی هم الان هست. فیلم مسخره مسخره باز هم ایده های زیادی از این فیلم گرفته.