|      ماه پیش دوبله فارسی 1917 رو برای پدرم گذاشتم ببینه قبلش هم توضیح دادم که این فیلم با یه شات کامل دوربین و بدون کات گرفته شده. فکر میکنم ده دقیقه از فیلم نگذشته بود که فهمید کات مخفی داره و گفت اصلا هم فیلم خوبی نیست. به خودم گفتم پدری که هیچ شناختی از سینما نداره این موضوع رو فهمید  پس این سیل منتقدایی که نمره پایین بهش دادن بی دلیل نیست راستش خودمم زیاد از فیلم خوشم نیومد به نظرم پول زیادی هدر دادن واسه یه داستان معمولی رو به پایین با کلی باگ داستانی. همون طور که قبلنا صحبت کردم تو چیزای بدهم میشه چیز خوب دید. این اثر هم استثنا نیست.

|      یکی از چیزایی که امروز بعد اخبار جنگ و صلح ارمنستان و آذربایجان یادم اومد سکوت جنگه که تو این فیلم عالی رعایت شده از قدم زدن سربازها روی چمن بالای رودخونه و حتی توی سنگر دشمن بگیرید تا لحظه مرگ یکی یا آخر فیلم. درستم همینه جنگ علاوه بر مقدار زیادی صدای توپ،خمپاره و صدای تیر، سکوت داره. متاسفانه توی فیلما دیگه معروف جنگی نمی تونیم سکوت جنگ رو ببینیم. سرباز رایان که چند دقیقه ای هم طول نمیکشه و وبا دیالوگ پر میشه. دشمن پشت دروازه ها رو که نگم. بهترینش خط باریک صلحه که اونم سکوتش از جنس طبیعته و جنگل و کوه نه پشت میدون جنگ. راستش منم تو جنگ نبودم ولی اونایی که بودن زیاد از این سکوت وحشتناک جنگ میگن. اینم بدونید صدا نسبتا آدمو هوشیار میکنه ولی سکوت فقط استرس میاره. هر دو بدن دومی بدتر. مثال ارمنستان فعلی.

دو مینی سریال دیدم هر دو پنج قسمتی هر دو قابل قبول و خوش ساخت و هردو دارای اشکالات زیاد در فیلمبرداری و دکوپاژ. درباره چرنوبیل از زمان دبیرستان (10 سال پیش) چیزهای زیادی شنیده بودم مخصوصا صفحه ای در فیزیک اوهانیان که به تفصیل شرح اتفاق و ماجرای آن حادثه را داده بود را به خوبی به یاد دارم اما مینی سریالش ذره ای به واقعیتی که اوهانیان در فصل فیزیک هسته ای شرح داده بود شباهتی نداشت که نداشت بیشتر سعی در گیج کردن مخاطب برای نفهمیدن طرز کار یک راکتور آب سنگین را داشت. تا به امروز رمان جنگ و صلح را هم نخواندم و با دیدن سریالش قطعا اگر عمری بود به سراغش می روم جالب آن که مخاطب خاص پسند است و از ریتم دیوانه وارش که گاهی اینقدر کند هست که خوابت می گیرد و گاهی انقدر تند که گیج می شوی بیشتر از داستان تقریبا یکنواخت چرنوبیل خوشم آمد.

می گویند جنگ و صلح به شدت از رمان تولستوی عقب است و قدرت داستان تولستوی صدها برابر مجذوب کننده تر، رمان را نخوانده ام و در این باره نظر نمی دهم اما شات های این سریال که به همت بی بی سی پخش شده دست کمی از توصیف های نویسندگان روس ندارد. ماجرایش هم همیشگی است همان بازی برای رسیدن به قدرت و رقیب عشقی اینبار با رقتی متفاوت. عنصر زیبایی برای زنان و مردان در داستان به شدت تاثیر گذار است و اتفاقات حول این محور می گذرد قطعا داستان پر مغزی پشتش است. با این حال به دلیل دکوپاژ افتضاح نمره من به این اثر 0 از 4 است.

اما چرنوبیل که به نظر می رسد اچ بی او به هر چنگ و دندانی شده می خواهد جذابیت ایجاد کند و مخاطب را در این داستان پر تشع شو با شعارهای قلمبه سلمبه همچون دروغ چه تبعاتی دارد، دروغ بد است، دروغ اخ است، هر که دروغ بگوید از سگ کمتر است و... بی دفاع کند موفق بوده حداقل تا حالا که رنک یک دنیا را گرفته اینطور به نظر می آید.نظر من این است که اصل داستان خیلی جذاب تر از آن است که شخصیت خیالی فیزیکدان زن به آن اضافه کنند اما نظرشان این بود. ادای دین به حداقل 30 دانشمندی که در این پروژه در شوروی تا پای مرگ رفتند هم انجام نشد و در نهایت حتی اسمی از آنها هم نبردند. به هر حال اما پوسته سریال جذاب بود و کلافش شمارا به دیدن یک بند آن تا آخر سوق می دهد.بهترین که چه عرض کنم در بین 10 مینی سریال لیست من هم قرار نمی گیرد. با حلوا حلوا کردن یک سریال متوسط به بهترین سریال تاریخ برایم تبدیل نمی شود. به دلیل دکوپاژ متوسط رو به پایین نمره من به این اثر 0.4 از 4 نمره.