پیانوی سرخ

|      چندسال پیش رفته بودیم خواستگاری و عروس هم پیانیست بود. بعد مراسم گفتن عروس پیانو بزنه هنرش رو ببینیم. عروس گفت نه. حالا هی خانواده های دو طرف اصرار میکردن نه بزن عروس میگفت نه نمیتونم. سرخ شده بود. بابام به عنوان هد فامیل وارد عمل شد و گفت من هیچی از موسیقی و فالش و اینجور چیزا نمیفهمم بدم بزنی اشکال نداره‌ وایستاد قیافشو دید واقعا کشش نداشت گفت ولش کن یه وقت دیگه الان فرصت خوبی نیست بلافاصله اتاق رو ترک کرد. حرکتش خوب بود انگار یه بار سنگینی از رو دوش اون دختر برداشت. هرگز پیانو زدنش رو ندیدیم ولی اون شب بجای صدای پیانو چیز با ارزش تری شنیدم.

 
۰ ۲

کپی از روی کپی

|      آقای پیکاسو یه جمله معروف داره که میگه :

هنرمندانِ بد کپی می کنند، اما هنرمندانِ خوب می دزدند.1

 |      شاید برای هر کسی که اولین بار پشت پیانو میشینه و گام ها رو یاد میگیره این سوال پیش بیاد حالا چی بزنم؟ عمدتا آدمای معمولی به جوابی هم نمیرسن. در حد دوتا ترک فالش و بد سعی میکنن ادامه بدن ولی اونایی که یکم باهوش ترن می دونن پروسه خلق از ابتدا به صورت آسمانی نازل نمیشه و نیاز به کپی داره. این کپی میتونه از بتهوون طبیعت یا حتی صدای دارکوب باشه. وقتی کپی تموم شد حالا میشه دستکاریش کرد. بزرگان هنر انقدر کپی خودشون رو دستکاری میکنن و به جای منبع، خودشون رو به اثر اضافه میکنن که دیگه چیزی از اثر کپی شده اصلی نمیمونه.

|       در مورد جمله پیکاسو البته باید بگم هنرمندان بد اشتباه رایج تو ایرانه اصل اینگلیسیش رو تو پا ورقی مینویسم. ولی قسمت اول جملش شاهکاره اگه تا جایی اون کپی رو نتونی ادامه بدی و لو بره و تا جایی که به یک سرقت ماهرانه تبدیل نشه. نمیشه اسمت رو هنرمند بزرگ بنامی. البته بعد استاد شدن پروسه خلق بدون کپی هم ممکنه.

 


1.good artists borrow, great artists steal

۱ ۴