|      در بیمارستان شخصی که مرگ نباتی دارد و سالیان سال به دستگاه های گران قیمت ای سی یو وصل است ارزش زندگی اش یک نواخت نیست. در زمانی که بیمارستان خلوت است و تخت ها خالیست برای این که هزینه بیمارستان و پرسنل در بیاید جانش بسیار با ارزش می شود. اما زمانی که کرونا همه گیر می شود همه چیز فرق می کند. آن موقع تمام تخت ها پر است و این دستگاه های گران قیمت هر یک می تواند جان یک نفر دیگر را نجات دهند. ارزش جان همان نفری که سالیان سال بسیار مهم بوده به قدری پایین می آید که از نظر شرعی، اخلاقی، عرفی، اقتصادی، انسانی و عقلی باید بمیرد تا آن تخت به شخص بد حال دیگری که شانس زنده ماندن بیشتری دارد برسد تا آن یکی شاید زنده بماند.

|      آری رسم زندگانی چنین است.