سختی اوج گرفتن

|     کم کم به این نتیجه میرسم که آدم از اتفاقای خوب لذت نمیبره. از فکر کردن قبل از رسیدن به اتفاقای خوب لذت میبره. جمعه یه اتفاق خوبه اما نمیشه ازش لذت برد چون فرداش باید بری سر کار اما پنجشنبه اگه سر کار باشی حسابی لذت میبری چون میدونی بعدش تعطیلی و استراحت داری. مغز آدم آینده بینه. استرس از یه امتحان خاص رو بیاد بیاریم که سعی میکنید بهش فکر نکنید تا استرس نداشته لاشید اما دست از سرتون بر نمیداره چون مطمئن هستین قراره اتفاق بیوفته و فراری ازش نیست و این فقط به دلیل داره و اونم اینه که ذهن آینده رو میبینده و از آینده لذت رنج یا استرس یا هر چیز دیگه ای رو منتقل میکنه.واسه همینه که اسفند بهتر از فروردینه. چون فروردین یه اتفاق خوب با کلی تعطیلیه ولی اسفند فقط قبل از یه اتفاق خوبه اما تمام حس های خوب رو داره. مشکل ابنجاست که راحت نمیشه برای آینده به صورت خودساز اتفاق خوب بسازید. باید کلی تلاش کنید کلی وقت بذارید کلی رنج بکشید و... مثل پرنده ای شدم که عاشق شیرجه زدن از ارتفاع زیاده ولی باید سختی بال زدن و جون کندن تا رسیدن به اوج رو به جون بخره اما حال نداره.

|      با این آهنگ Chris Maragoth feat. Nadine Hope - Tales of a Girl

reza sf ۰ ۲
نظر دادن تنها برای اعضای بیان ممکن است.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.