از نظر من حس رکن اول هنره. هنری که حس نداره هنر نیست گلابیه. البته نه این که منطق نمیشناسه اتفاقا منطق و فلسفه هم از مهم ترین اجزای هنر هستن و فلسفه هنر خودش یه شاخه بسیار بسیار مهم تو ساختمون بلند هنره اما اصل نیست. اینجور بهتون بگم یه اثر هنری در اولین قدم باید حس داشته باشه اگه نداره دیگه نمیتونیم بریم سر باقی مسائل.

به طور اتفاقی یک عکس دارای حس عمیق دیدم که از قضا برگزیده مسابقات جهانی عکاسی سونی همین پارسال (2017-2018) هم بوده. نکته جالب سرعت بی بودن عکسه که عکاسا میدونن از هر 1000 عکس سرعت بی یکیش میره تو منتخبا دلیلش لج کردن و غیر اصیل دونستن سرعت بی توسط اساتید و داوران عکاسیه.

اما این عکس فرق میکنه توش حس داره اونم نه یه حس معمولی بلکه یه حس قشنگ با خلاقیت.

‘Lighthouse’ The Cap de Formentor Lighthouse sits 384 metres above sea-level on the Balaeric Island in Mallorca, Spain. Picture: Diego Faus/2018 Sony World Photography Awards

در اولین برخورد چشم آدم با این عکس از نور شدید پایین (یکمی سمت چپ) کم کم جاده رو دنبال میکنه و میرسه به اوج اون کوه یا تپه که فار (چراغ دریایی) قرار داره این چراغ از سوتون ثابته اما در بالا ممکنه متحرک باشه این خاصیت کمک زیادی به ما نمیکنه که بفهمیم عکس پویاست اما اون دنبال کردن چشم روی خط نورانی جاده به ما حس پویایی فوق العاده زیادی میده.

از طرفی نوری که از جاده با سرعت بی ثبت شده نور یک دستیه و معلومه نور چراغ جلوی فقط یک ماشین بوده که احتمالا با هماهنگی عکاس از اون جاده پایین اومده و راهشو ادامه داده.

از نظر قوانین کمپوزیسیونی هم عکس عالیه این حس که اون کوه وسط یه جزیره هست صرف نظر از این که هست یا نه میتونه از دست آورد های عکاس باشه یعنی حس سومی که این عکاس با همین یه عکس به بیننده القا میکنه اینه که اینجا میتونه وسط اقیانوس باشه. اگه اینها همه نبودند نتیجه این میشد.

در ضمن بعد از این عکس عکاسای زیادی به این منطقه رفتن و سعی کردن یه چیز در این حدود بگیرند که نشد

خیلی وقتا یه همچین عکسیو میذاریم والپیپر گوشی یا پی سی اما کوچکترین دقتی بهش نمیکنیم که ممکنه چقدر عکس خوبی باشه.